در این مقاله مساله معنا شناختی صفات، از دیدگاه ملاصدرا بررسی می شود. فیلسوف بزرگ مسلمان با استفاده از بحث وجودشناسی و اصول مربوط به آن به سراغ صفات حق تعالی رفته و در مساله وجودشناسی با پرداختن به اصول اشتراک معنوی و تشکیک وجود نشان می دهد که قول به تشبیه و تنزیه مطلق باطل است و مستدل بیان می کند که وجود در خالق و مخلوق بطور تشکیکی بکار می رود. صفات جمالیه را نیز با ارجاع به حقیقت وجود و اثبات عینیت عوارض وجود با حقیقت وجود نشان می دهد که، مانند وجود، امری مشترک و مشککند و با عقل انسانی قابل فهم است.

شهرداری ها به منظور تامین مالی خدمات عمومی محلی از چهار شیوه کلی که شامل اخذ بهای خدمات محلی، اخذ مالیات های محلی، عوارض توام با مالیات و کمک های دولت مرکزی به دولت های محلی است، استفاده می کنند. در ایران با تصویب قوانینی چون قانون مالیات بر ارزش افزوده، بخش عمده‫, ای از درآمد شهرداری ها از محل عوارض توام با مالیات تامین می شود. توزیع عوارض توام با مالیات در ایران به صورتی است که ممکن است متضمن نوع خاصی از توهم مالی شود که به آن اثر کاغذ چسبنده گفته می شود. هدف این پژوهش بررسی وجود اثر کاغذ چسبنده در عوارض متمرکز توام با مالیات بر ارزش افزوده (موضوع تبصره (2) ماده (39) قانون مالیات بر ارزش افزوده) در شهرهای ایران، است. برای این منظور از یک مدل رگرسیون با متغیرهای موهومی استفاده شده است و ضرایب اثر کاغذ چسبنده برای دسته های مختلف شهرداری ها به دست آمده است. مطابق با نتایج، اثر کاغذ چسبنده در عوارض متمرکز شهرداری ها وجود ندارد. با این حال، چسبندگی مخارج به استثنای شهرداری کلان شهرها، به نحوی است که هرچه شهرها بزرگ تر می شوند ضریب آنها کاهش می یابد. ‬,

این که چه چیز شخص را  آن می کند که هست، سؤالی است که ریشه در گذشتۀ دور دارد و اندیشمندان بزرگی برای یافتن هویت و واقعیت اشیاء آن را کاویده اند. ملاصدرای شیرازی یکی از اینان است. وی مبتکر یا مدافع سرسخت نظریۀ اصالت وجود در مقابل اصالت ماهیت است و معتقد است تشخص شی به نحوۀ وجود آن است. وی به دو گونه، نظریۀ تشخص خود را به فارابی نسبت داده است: اول به صورت نقل رأی از فارابی و دوم به صورت گزارش تصریحی. ملاصدرا در هشت کتابِ اسفار، شرح هدایۀ اثیریه، رسائل تسعه و حاشیه بر الهیات شفاء، مبدأ و معاد، رسالۀ تشخص، رسالۀ اللمیه، رسالۀ اتصاف الماهیة بالوجود این انتساب را تأکید کرده است، اما با وجود این، سندی برای این انتساب نقل نمی کند. این نوشتار با بررسی اَسناد، اِستناد تصریحی ملاصدرا را بر دایرۀ محک قرار داده است و با به میان آوردن سه شاهد شامل بررسی بعض دیگر از استنادات صدرا، بررسی این حکم در آرای صریح فارابی و نیز بررسی این نظریه بر پایۀ قاعدۀ شناخت سلف در پرتو خلف، انتساب این دیدگاه را به معلم ثانی مورد تردید قرار می دهد و نشان می دهد که ملاصدرا تا پیش از خود در این قول منفرد است. این نوشتار به توصیف اکتفا نمی کند و در پرتو یک قانون کلی، تبیین ارائه می دهد که چرا چنین استناد نامعتبری واقع شده است.

مقدمه: در ایران با پیشرفت فناوری و توسعه ی آمارهای ثبتی لزوم استفاده از روش های داده کاوی بیشتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. درخت رگرسیون و طبقه بندی یکی از روش های مهم در مدل بندی داده های حجیم است که برای کنترل جامعه و پیش بینی مورد توجه محققین زیادی قرار گرفته است. هدف این مطالعه تعیین متغیرهای تاثیرگذار بر فراوانی رخداد عوارض ناشی از دیابت است. روش ها این پژوهش از نوع مقطعی-تحلیلی است. در این پژوهش، اطلاعات تمام افراد مراجعه کننده ی دیابتی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1397 از سامانه ی سینا استخراج گردید. 5016 نفر از افراد وارد شده به مطالعه دارای عارضه ی دیابت و 53613 نفر نیز بدون عارضه بودند. روش برازش مدل درخت رگرسیون و طبقه بندی و معیار سنجش مدل ضریب تعیین و مساحت منحنی راک و نمودار Lift است. یافته ها منحنی راک برای مدل درختی برازش داده شده 8/73 درصد که نشان دهنده ی توان نسبتا بالای مدل است. براساس نمودار Lift قدرت تصمیم گیری بروز عارضه ی دیابت برای فردی که مراجعه می کند 5/3 برابر افزایش می یابد. نتیجه گیری نتایج مدل رگرسیون و طبقه بندی درختی نشان داد که از متغیرهای کمی به ترتیب نزولی سن، عامل خطرسنجی، FBS، HbA1C، مجموع زمان فعالیت، کلسترول، FBS وHDL، بیماری قلبی و عروقی، سابقه ی سکته، فشار خون، کلسترول، تجویز استاتین، شغل با فعالیت فیزیکی سخت، منطقه ی زندگی، روغن مصرفی، پیاده روی، مصرف سبزی ها و جنسیت در فراوانی رخداد عارضه ی دیابت موثرتر از عوامل دیگر هستند.

نزد ابن سینا، نفس انسانی به مثابة آینه، همواره مدرک ادراکاتی است که به نحو عرضی بر آن عارض می شود و به عبارت دیگر ادراکات، کیفیات عارض بر نفس هستند. محور ادراکات «تمثّل» است و نفس نیز دو ساحت ادراکی دارد، ساحت تجردی عقلانی که بازنمایندة کلیات، طبیعت و ذوات اشیا است و ساحت مادیِ حسی و خیالی که بازنمایندة جزئیات و عوارض اشیاء اکنون و گذشته است. ابن سینا، کیفیت هستی مندی ادراکات مختلف حسی، خیالی و عقلی در نفس را با نظریة ارتسام صور و تقشیر تبیین می کند؛ برای تبیین شکل گیری این الگوی معرفتی می توان چنین تصورکرد که فیلسوف حالات پدیداری ادراک را درون نگرانه در خود تصویر، و شاخصه های آن را احصا می کند، سپس با عرضه کردن آن به مبانی هستی شناختی اش نظریۀ معرفت را بیان می کند. ابن سینا مؤلفه هایی همچون ذهنیت دربرابر عینیت در مسئلة وجود ذهنی، عرض بودن علم و تأثیر کلی یا جزئی بودن ادراک را در نگاه پدیداری به ادراک تبیین می کند و به عرضۀ آن بر مبانی وجودشناسانه ای همچون تفکیک هستی به جوهر و عرض می پردازد و تفسیری معرفتی از عالم براساس همین اصل به همراه نگاه سه گانه به علیت ارائه می دهد و به الگوی خود در معرفت شناسی می رسد. نظام معرفتی سینوی مبتنی بر همین شاخصه ها و مبانی، به حصول نوعی ذات گرایی در تمام تبیین های معرفت شناسانه و پذیرش وحدت سنخی میان مدرِک و مدرَک می رسد.

با پذیرش سه سیر فلسفی ملاصدرا، مساله اصلی مقاله حاضر بررسی تحول مباحث مرتبط با علیت بر اساسِ سیرهای یاد شده است؛ در سیر اول متناسب با دیدگاه متکلمان، رابطه ی حق تعالی با مخلوقات به نحو رابطه «موثر و متاثر» است؛ در این نحوه نظر، نه تنها امکانِ انفصال بینِ علت و معلول وجود دارد، بلکه لازمه ی این سیر، نگاهِ تباین بالذاتی و لازمه ی آن هم محال بودنِ هر نوع علیتی میانِ پدیده-هاست. حال آن که در سیر دوم به پشتوانه ی اصالت و وحدت تشکیکی وجود، رابطه به نحو «علت و معلول» و به تبعِ آن، تبیینِ مراتبی است؛ رابطه ی یاد شده متناسب با سیر سوم به نحو «ظاهر و مظهر» می باشد که در این وجه نظر، معلول شأن و ظهوری از علت است؛ در دو سیر اخیر به دلالت مبانی، بر معیتِ دایمی علت با معلول و ظاهر با مظهر با حفظِ تفاوتِ دو مرتبه تاکید می شود. به همین نحو به اقتضای سیر اول «عطاء، اعطاء و معطی» مغایر از هم اند؛ به اقتضای سیر دوم این سه باهم اتحاد و بر مبنای سیر سوم باهم وحدت دارند. نسبتی که میانِ عناصر علیت یعنی علت و معلول برقرار است بر مبنای سیر اول از نوعِ اضافه ی مقولی، بر مبنای سیر دوم از نوعِ اضافه ی اشراقی و بر مبنای سیر سوم از نوعِ اضافه ی قیومی است؛ که با موضوعاتِ اشاره شده بر مبنای سه سیر تطابق دارد.

نظر به اینکه علم بودن یک علم مرهون انسجام مسائل و انسجام مسائل در گرو عاملی وحدت آفرین است؛ اغلب حکما این عامل وحدت آفرین را موضوع علم می خوانند. پرسش اصلی مقاله حاضر تبیین رابطه موضوع و مسائل فلسفی طبق دیدگاه ابن سینا و ملاصدراست. چنان که در منطق آمده، موضوع هر علم چیزی است که در آن علم از عوارض ذاتی آن بحث می شود؛ به تعبیر دیگر محمولات هر علم و مسائل آن از عوارض ذاتی آن است، لذا بین موضوع هر علم و مسائل آن رابطه تنگاتنگی برقرار است. طبق دیدگاه ابن سینا و ملاصدرا، موضوع فلسفه - در مقام تعریف - «موجود بما هو موجود» است و مسائل آن نیز از عوارض ذاتی وجودند، اما تطبیق قواعد منطقی علم شناسی بر همه آنچه به عنوان مسائل فلسفی مطرح است، بسیار چالش برانگیز است؛ چرا که در مقام تعریف، مسائل فلسفه باید از عوارض ذاتی «موجود بما هو موجود» باشند، اما در مقام تحقق به مشکل برخورده و به نظر می رسد در برخی از مسائل فلسفی این نکته رعایت نشده است؛ لذا شکافی میان مقام تعریف و مقام تحقق فلسفه، به وجود می آید که باید برای پر کردن این شکاف و رسیدن به فهمی دقیق از موضوع فلسفه و مسائل مطرح شده در آن و چگونگی هماهنگی میان موضوع و مسائل آن تلاش هایی انجام شود.

پیش زمینه و هدف: فتق کشاله ران یکی از شایع ترین بیماری هایی است که در سراسر دنیا منجر به عمل جراحی می شود. با افزایش سن میزان شیوع فتق افزایش می یابد به طوری که در سنین بالای 70 سال شیوع آن به 50 درصد می رسد روش های مختلفی در ترمیم فتق شرح داده شده اند که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. در حال حاضر روش انتخابی برای ترمیم انواع فتق های اینگوئنال، روش بدون فشار (Tension Free) می باشد که اولین بار توسط Lichtenstein انجام شد. این بررسی تاثیر تعبیه درن بر عوارض کوتاه مدت ترمیم فتق کشاله ران به روش فوق که شامل هماتوم، عفونت زخم، سروما، احتباس ادراری، مدت بستری و زمان بازگشت به سرکار می شود را مورد مطالعه قرار می دهد.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی می باشد و 60 نفر از بیمارانی که در این مرکز با تشخیص فتق اینگوئنال بستری شده و تحت هرنیورافی به روش لیختن اشتاین قرار گرفته اند، بررسی شدند. در 31 بیمار در خاتمه عمل جراحی درن هموواگ تعبیه شد و در 29 بیمار درن تعبیه نشد.یافته ها: در گروه با تعبیه درن هماتوم در 9.7 درصد سروما در 3.2 درصد و احتباس ادراری صفر درصد بیماران ثبت شد و میانگین بازگشت به سرکار 17.48 روز بود. و در گروه بدون تعبیه درن، هماتوم در 3.4 درصد سروما در صفر درصد احتباس ادراری 3.4 درصد بیماران ثبت شد و میانگین بازگشت به سرکار 18.30 روز بود. که از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشتند. مدت اقامت پس از عمل بیماران در بیمارستان در گروه با تعبیه درن 2.9 روز و در گروه بدون تعبیه 1.48 روز بود با P£0.0001 که از نظر آماری قابل توجه و معنی داری بود.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه درن هموواگ نه تنها باعث کاهش عوارض چون هماتوم و سروما و احتباس ادرار نمی شود بلکه موجب افزایش مدت بستری بیماران و افزایش هزینه و ناراحتی آنها نیز می گردد و ارجح آن است که درن تعبیه نشود.

در نظام های عرفانی و مابعدالطبیعی سلسله مراتب وحدت و کثرت را در پنج مرتبه خلاصه می کنند که عبارت است از: جسم، نفس، عقل، صفات و ذات. سه مرتبه نخست مربوط به عالم تجلی و دو مرتبه اخیر متعلق به عالم الهی است. اصل الهی در مرتبه ذات به هیچ صفتی موصوف نمی شود و «احد» است ولی در مرتبه صفات و اَسما به صفات مختلف توصیف می شود و در مقام «واحدیت» قرار دارد. مرتبه اول «ورای وجود» و مرتبه دوم «وجود» است. در این مقاله تلاش شده تا با بیان تفاوت میان دوگانه ای مانند مطلق و نسبی و آتما و مایا، الوهیت غیرشخصی و خدای شخصی به فهم تفاوت میان ورای وجود و وجود کمک شود.